Ryszard Demczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Demczuk
Ilustracja
wadm. Ryszard Demczuk (2012)
wiceadmirał w st. spocz. wiceadmirał w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1959
Biała Podlaska

Przebieg służby
Lata służby

1985–2015

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Jednostki

Sztab Marynarki Wojennej
dOR
32. dOR
ORP "Grom"
ORP "Oksywie"

Stanowiska

dowódca Centrum Operacji Morskich, szef Szkolenia MW; Zastępca D-cy Grupy Zadaniowej CJIATF w Strategicznym Dowództwie ISAF w Kabulu; Szef Sztabu – z-ca d-cy MW; szef Zespołu ds. Inspektoratu MW w Grupie Org. D-dztwa Gen. Rodzajów SZ; Inspektor Marynarki Wojennej

Główne wojny i bitwy

ISAF

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Morski Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Złoty za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Gwiazda Afganistanu Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Pro Patria” Medal „Pro Memoria” Kombatancki Krzyż Pamiątkowy "Zwycięzcom" Komandoria Missio Reconciliationis Medal NATO za udział w misji ISAF Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone)

Ryszard Szczepan Demczuk (ur. 3 sierpnia 1959 w Białej Podlaskiej) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu wiceadmirała rezerwy, magister inżynier nawigator, w latach 1989–1997 dowódca ORP „Oksywie” i ORP „Grom”, w późniejszym czasie dowódca 32 dywizjonu Okrętów Rakietowych oraz dywizjonu Okrętów Rakietowych, od 2007 do 2008 dowódca Centrum Operacji Morskich, następnie szef Szkolenia Marynarki Wojennej. W latach 2012-2013 szef Sztabu Marynarki Wojennej – Zastępca Dowódcy Marynarki Wojennej[1][2]. Od 19 sierpnia 2013 był szefem Zespołu do spraw Inspektoratu Marynarki Wojennej w Grupie Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[3]. Od 1 stycznia do 30 października 2014 piastował stanowisko Inspektora Marynarki Wojennej w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[4][5]. 28 stycznia 2015 pożegnał się z mundurem[6][7].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Ryszard Szczepan Demczuk urodził się 3 sierpnia 1959 w Białej Podlaskiej. W 1980 został przyjęty do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. Po ukończeniu studiów w 1985 uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera nawigatora i otrzymał promocję oficerską na stopień wojskowy podporucznika marynarki. Odbył kurs operacyjno-taktyczny (1994), międzynarodowy kurs sztabowy (1996) oraz kurs integracyjny NATO (1998). W 1998 uczestniczył w kursie „Liderzy XXI wieku” w Europejskim Centrum Studiów Bezpieczeństwa im. Georga C. Marshalla w Garmisch-Partenkirchen (ang. George C. Marshall European Center for Security Studies). Jest również absolwentem studiów podyplomowych w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (2000). W 2001 ukończył podyplomowe studia dowódczo-sztabowe w Akademii Dowodzenia Marynarki Wojennej w Newport (ang. Naval Command College), a w 2009 studia polityki obronnej na Uniwersytecie Obrony Narodowej (ang. National Defence University) w Waszyngtonie.

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Na pierwsze stanowisko skierowano go do 1 dywizjonu kutrów rakietowo-torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni, gdzie był dowódcą działu okrętowego, a następnie zastępcą dowódcy okrętu rakietowego. W 1989 został dowódcą kutra rakietowego ORP „Oksywie” projektu 205, natomiast od 1995 do 1997 dowodził małym okrętem rakietowo-artyleryjskim ORP „Grom” projektu 660. W tym okresie 1 dywizjon kutrów rakietowo-torpedowych przekształcono w 1 dywizjon okrętów rakietowych. Następnie pełnił kolejno obowiązki starszego oficera specjalisty w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni oraz starszego oficera operacyjnego w Wydziale Operacyjnym Sztabu 3 Flotylli Okrętów im. kmdr. Bolesława Romanowskiego. W 2001 kmdr. por. Ryszarda Demczuka wyznaczono zastępcą dowódcy 31 dywizjonu okrętów rakietowych 3 Flotylli Okrętów. Od 2002 dowodził 32 dywizjonem okrętów rakietowych, który w 2004 został przeformowany w dywizjon okrętów rakietowych. 29 marca 2007 zdał obowiązki dowódcy dywizjonu i objął stanowisko głównego specjalisty Dowództwa Marynarki Wojennej. Z dniem 15 sierpnia 2007 otrzymał akt mianowania na pierwszy stopień admiralski – kontradmirała[8] i został dowódcą Centrum Operacji Morskich w Gdyni z etatem wiceadmirała. 1 grudnia 2009 został szefem Szkolenia Marynarki Wojennej. W grudniu 2010 objął stanowisko Zastępcy Dowódcy Grupy Zadaniowej (CJIATF – Combined Joint Interagency Anti-corruption Task Force) w Strategicznym Dowództwie ISAF w Kabulu[9]. Służbę w Afganistanie pełnił do sierpnia 2011. Z dniem 15 sierpnia 2012 otrzymał akt mianowania na drugi stopień admiralski – wiceadmirała[10][11][12]. Od 1 października 2012 – szef Sztabu Marynarki Wojennej – Zastępca Dowódcy Marynarki Wojennej[1][2]. 29 sierpnia 2013 zdał ww. obowiązki by objąć stanowisko szefa Zespołu do spraw Inspektoratu Marynarki Wojennej w Grupie Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[3]. 31 października 2014 przestał pełnić obowiązki Inspektora MW[5]. 28 stycznia 2015 zakończył służbę wojskową[6][7].

Praca zawodowa, c.d.[edytuj | edytuj kod]

Pełnił funkcję dyrektora Biura Morskiego Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. w Gdyni (2015)[13].

Jest żonaty i ma dwie córki. Interesuje się literaturą, historią cywilizacji i wojskowości.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Fakt ten stoi w sprzeczności z przepisami – medal tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko jeden raz – art. 2 ust 2. ustawy o ustanowieniu medalu "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (Dz.U. z 1996 r. nr 32, poz. 140)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zmiana na stanowisku zastępcy Dowódcy Marynarki Wojennej – Szefa Sztabu MW. mw.mil.pl, 29 września 2012. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
  2. a b Nowy szef Sztabu Marynarki Wojennej. polska-zbrojna.pl, 1 października 2012. [dostęp 2012-10-01].
  3. a b c Zdanie obowiązków zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej – szefa Sztabu MW. mw.mil.pl, 29 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
  4. Wiceadmirał Ryszard Demczuk Inspektorem Marynarki Wojennej [online], m188.webd.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  5. a b Admirał Ambroziak obejmuje obowiązki. polska-zbrojna.pl, 30 października 2014. [dostęp 2014-11-02].
  6. a b c Pożegnanie z mundurem. mon.gov.pl, 28 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-29].
  7. a b c Pożegnanie ze służbą. dgrsz.mon.gov.pl, 28 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-29].
  8. M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 667
  9. Nowy Zastępca CJIATF. wp.mil.pl, 8 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-08].
  10. M.P. z 2012 r. poz. 708
  11. Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15].
  12. Prezydent wręczył nominacje generalskie i odznaczenia państwowe. wp.mil.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15].
  13. Fabryki oficerów czyli desant Macierewicza na Wojsko Polskie. Raport OKO.press o czystkach w armii. oko.press.pl, 7 marca 2017. [dostęp 2017-07-26].
  14. M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 8 – pkt 88.
  15. M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 82 – pkt 149.
  16. Nominacje generalskie i admiralskie. wp.mil.pl, 15 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30].
  17. Medal „Pro Patria” dla Dowódcy Marynarki Wojennej. mw.mil.pl, 21 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)].
  18. Minister Jan Ciechanowski odznaczył medalem „Pro Patria” zastępcę Dowódcy Marynarki Wojennej – Szefa Sztabu MW wiceadmirała Ryszarda Demczuka. mw.mil.pl, 21 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 marca 2013)].
  19. General Orders No. 2013-43. armypubs.army.mil. [dostęp 2015-01-29]. (ang.).
  20. Kontradmirał Ryszard Demczuk uhonorowany "Meritorious Service Medal". mw.mil.pl, 23 marca 2012. [dostęp 2012-03-26].
  21. Medal dla kontradmirała. polska-zbrojna.pl, 26 marca 2012. [dostęp 2012-03-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]